Soms lukt het opvoeden van je kind even niet…

Je hebt het vast al ervaren, het opvoeden van een kind is niet altijd rozengeur en maneschijn.
Het kan met tijden behoorlijk pittig zijn. Vooral al je dan ook nog kritiek krijgt of denkt dat anderen jou bekritiseren, kan dat je onzeker maken.
Logisch, want je doet het met de beste intenties en als je dan het gevoel hebt dat je faalt, word je daar niet gelukkig van. Vooral niet als je het idee hebt dat het bij andere ouders allemaal veel makkelijker lijkt te gaan.

Ieder kind is uniek

Ieder kind en ieder gezin is uniek dus je kunt jouw situatie niet klakkeloos vergelijken met die van de buren. Dat houdt ook in dat er niet één manier van opvoeden is. Nee, ook dat is maatwerk en is niet een kwestie van copy + paste.

Opvoeden is een leerproces.

Wanneer je papa en mama wordt, hoop je natuurlijk dat jullie op een ontspannen manier jullie kind kunnen opvoeden. Wellicht heb je er al wel ideeën over hoe je dat gaat doen en wat je zeker niet gaat doen.

En dan komt de werkelijkheid…

Dan blijkt dat het toch niet zo makkelijk was als je vooraf had bedacht…
Maar dat is begrijpelijk en ook menselijk dat het niet altijd gaat zoals je vooraf voor ogen had.

Opvoeden is persoonlijk

Niemand kent jouw gezin en jouw kind zo goed als jijzelf. En ja, kinderen grootbrengen is niet iets dat je zonder vallen en opstaan doet. Er zijn tijden dat het superleuk is en er zijn wellicht ook tijden wanneer je dacht, waar ben ik aan begonnen…

Maar zolang die momenten kort zijn en van voorbijgaande aard, is er niets aan de hand. Dat hoort bij het leven. En over het algemeen lukt het de meeste ouders om een kind goed te begeleiden op hun weg naar volwassenheid. Je leert namelijk samen als gezin waarbij iedereen fouten mag maken die menselijk zijn.

Opvoeden is geen “One size fits all”

Er zijn niet voor niets zoveel studies gedaan, boeken geschreven en cursussen samengesteld. Maar toch voelt het voor veel ouders nog alsof ze gefaald hebben wanneer ze overwegen om aan een opvoedcursus deel te nemen. Maar waarom eigenlijk?
Wanneer je je wil ontwikkelen in je werk, volg je een cursus om nog beter in je vak te worden.
Waarom dan niet je verder ontwikkelen in jouw rol als ouder?

Opvoedcursus

Wanneer je een kind wil adopteren, wordt je zelfs uitgebreid gescreend en getest en krijg je een verplichte opvoedcursus. Ook in Zweden zijn er verplichte opvoedcursussen voor aanstaande ouders. Dat is niet omdat ze geen vertrouwen hebben in de aanstaande ouders maar omdat ze het beste met deze mensen en kinderen voor hebben en hen preventief al willen ondersteunen om een goede start te maken.

Nederlandse ouders staan ook steeds meer open

Er liggen in de winkels talloze opvoedboeken die gretig aftrek vinden. Bij de opvoedcursussen zie je ook steeds meer mensen komen die niet het gevoel hebben dat ze een slechte ouder zouden zijn, maar dat ze juist zelf nog wat vaardiger willen worden om zo meer gezinsgeluk te kunnen ervaren.

Een goede opvoedcursus houdt namelijk rekening met de inbreng van ouders.

Zo zeg ik in mijn training bijvoorbeeld niet hoe je het wel/niet moet doen, maar laat ik je eerst zelf eens bedenken wat voor ouder jij graag zou willen zijn. Dat is het startpunt van de training en vanwaaruit gaan we bouwen aan jouw vaardigheden zodat je dat makkelijk kan toepassen in jouw thuissituatie.

Wat levert een opvoedcursus je op?

Uit onderzoek is gebleken dat mensen die opvoedcursussen volgen over het algemeen tevreden zijn over wat ze geleerd hebben. Ze ervaren of beleven het opvoeden van hun kind weer als minder problematisch en hebben weer vertrouwen in hun opvoeding. Er is minder strijd in huis en er wordt weer samen gelachen en plezier gemaakt met elkaar.

 

Wil jij na het lezen van deze blog, graag eens samen met mij bespreken wat de training Gezinsgeluk door bewust ouderschap voor jou kan betekenen?
Neem dan contact met mij op.

Bericht(vereist)

Waarom een dagplanning jou kan helpen om thuiswerken en onderwijs op afstand te combineren.

Herken je dit? Je zit thuis met je kind aan de eettafel. Je kind is bezig met het schoolwerk maar het lukt niet. Natuurlijk is je kind van mening dat jij het niet goed uit kan leggen. Want de juf zegt doet het anders. Maar hoe het dan moet weet je kind niet meer. En de juf is niet meer online bereikbaar want die tijd is voorbij. Jouw geduld raakt op en bij je kind is het ook ver te zoeken. Het schoolwerk vliegt door de kamer…

Fijn hè dat onderwijs op afstand in combinatie met thuiswerken zo tijdens de lockdown…

En hoe kun je nu thuis jouw werk doen als jouw kinderen thuis online les krijgen en jij daar ook nog bij moet helpen. Dat gaat toch niet?

Ik heb veel wisselende geluiden gehoord als reactie op het feit dat de kinderen nu thuis online lessen moeten volgen. Voor het ene gezin is het bijna een feestje en bij andere gezinnen is het een groot drama en vliegen ze elkaar nog net niet in de haren.

Op elkaars lip zitten

Niet alle ouders en kinderen kunnen goed overweg met het feit dat iedereen thuis op elkaars lip zit. Of dat de leerkracht niet de hele tijd lijfelijk aanwezig is om hulp te vragen. Er ontstaat een nare sfeer door meerdere irritaties.  In een andere blog geef ik je tips om het stressniveau laag te houden. In deze blog ga ik je het advies geven om een planning te hanteren in huis.

Waarom zou je een planning maken, zul je denken? Nou dat ga ik je vertellen.

Wanneer je een planning gebruikt in je gezin geeft dat overzicht en rust. Iedereen en vooral jij en je partner weten wanneer de kinderen jou/jullie als ouder echt nodig hebben en wanneer jij tijd hebt om (online) je werkzaamheden te doen.

 

Hoe begin je met het maken van een planning?

  1. Begin bij het begin.
    Welke dag is het vandaag en schrijf dat bovenaan op een stuk papier.
  2. Dan verdeel je de dag in blokken van een half uur.
  3. Daarna ga je bekijken wat je kind(eren) vandaag allemaal moet(en) maken.
    Is er een moment dat je kind online moet zijn? Schrijf dat als eerste op de planning op het tijdstip.
  4. Neem eventueel ook mee in de planning tot welke tijd de leerkracht bereikbaar is voor vragen.
    Dan weet je wanneer je werk dat moeilijk is het beste in kunt plannen.
  5. Plan pauzes in.
    In de klas is er ook niet van 9-15 alleen maar tijd voor werken. Op school hebben we ook leuke tussendoor activiteiten en vergeet ook niet de pauzes niet. Plan die dus ook in. Plan even in dat een kind even lekker buiten een frisse neus kan halen en zorg ook dat je een lunchpauze inplant.
  6. Plan dan nu de opdrachten van je kind in op de tijden die je vrij hebt gehouden om schoolwerk te maken.
    Tip wissel leuke opdrachten met minder leuke opdrachten af en begin bij een opdracht die het minst leuk is, dan heb je die tenminste al gehad. Wanneer je kind oud genoeg is, laat je kind dan mee helpen met de planning.
  7. Wanneer de planning voor je kind af is, kun jij zelf bekijken wat er bij jou op de planning staat.
    Kijk wat belangrijke zaken zijn die echt gedaan moeten worden en wat geen prioriteit heeft. Plan dan ook de momenten in wanneer jij tijd hebt voor even wat taken te doen die jouw aandacht vragen en waarbij je kind dus even zelfstandig aan de slag kan met schoolwerk of gewoon lekker aan het spelen is.
  8. Wanneer jij en je partner beide thuis werken, maak dan ook afspraken wie wanneer bereikbaar is voor de kinderen.
    Bespreek dit met elkaar en ga er niet van uit dat de andere wel weet wat jij vindt of denkt. Dat weet de andere alleen wanneer je het ook echt uitspreekt naar elkaar.
  9. Vergeet op je planning ook niet om een moment in te plannen waarop jullie samen iets gezelligs doen.
    Dit zorgt er namelijk voor dat de sfeer in huis ook goed kan blijven en je niet verzand in alleen maar frustraties. Ga bijvoorbeeld even samen naar buiten voor een wandeling of ga even naar een speeltuin wanneer je kinderen nog in de leeftijd zijn dat ze buiten willen spelen in een speeltuin. Of ga even buitenspelen met een bal.

Op deze afbeelding zie je hoe een planning er ongeveer uit zou kunnen zien voor je kind en hoe je dan de planning van jou er naast kunt leggen.

En wat als het nu echt even niet gaat, zoals in het voorval dat ik in de inleiding beschreef?

Laat de boel dan even de boel. Het is niet de bedoeling dat jullie thuis een flinke ruzie krijgen omdat je kind niet verder komt met het werk en de uitleg van de leerkracht nodig heeft.
Een goede leerkracht snapt dat het voor jouw kind ook niet meevalt en zal waarschijnlijk zeggen dat je het werk dan even moet laten liggen tot de leerkracht het samen met je kind kan maken of bespreken. Het geeft niet als het niet lukt. Andere ouders doen ook maar wat en je bent immers zelf geen leerkracht en als je dat wel bent, dan is het thuis toch altijd anders dan wanneer je in de klas met kinderen werkt.

Vind je het zelf maken van een planning teveel gedoe? Of ben je niet zo creatief?

Dan heb ik een paar leuke gratis downloads voor je gemaakt!
Download nu je favoriete dagplanning

 
 
Je krijgt meteen toegang tot nog meer leuke downloads. Je kunt je op ieder moment uitschrijven onderaan iedere Vlindermail.

 

Wil je meer van weten over hoe je meer structuur aanbrengt in je gezin, zodat je meer rust, harmonie en gezinsgeluk kunt ervaren?

 

E-book: In 7 stappen naar meer gezinsgeluk.
E-book: In 7 stappen naar meer gezinsgeluk.

Download dan mijn gratis ebook: In 7 stappen naar meer gezinsgeluk.

Hoe ga jij als ouder om met boosheid?

In ieder gezin komt het voor dat er sprake is van boosheid en een vervelende sfeer waarin er op elkaar gemopperd wordt. Je herkent het vast wel. Het is vooral vervelend als je in je boosheid blijft hangen en humeurig wordt. Voor jou als ouder niet fijn maar ook niet voor je gezin.
En vaak lost het ook niets op. Het levert je alleen maar meer ergernis op en nog meer gezinsleden die humeurig worden. Misschien komt er zelfs nog een ander gevoel om de hoek kijken en maakt het jou of je kinderen zelf verdrietig of heb je zelfs het gevoel dat je faalt.

Iedere ouder voedt met de beste intenties op en helaas loopt het nu eenmaal niet altijd zoals we graag zouden willen.

Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Iedere ouder voedt met de beste intenties op en helaas loopt het nu eenmaal niet altijd zoals we graag zouden willen. Belangrijk is wel hoe je daar als ouder dan mee omgaat. Want laten we eerlijk zijn, van boosheid wordt niemand gelukkig. Jij niet maar de rest van het gezin ook niet.

Betekent dat dat je niet boos mag zijn?

Natuurlijk betekent het dat niet. Boosheid is een emotie die ook gewoon er mag zijn. Opkroppen is juist niet goed en zorgt er alleen maar voor dat je er nog meer last van krijgt.

Besef ook dat jij ook een rolmodel bent voor je kind.

Wil jij dat je kind leert dat je niet boos mag zijn en alles opkropt? Wil je dat je kind altijd in zijn boosheid blijft hangen? Nee, ik denk niet dat je dat wilt. Dus dan moet je dat zelf ook niet doen. En ja, dat is misschien makkelijker gezegd dan gedaan maar het is wel iets om even bij stil te staan.

Accepteer dan ook dat je boos bent en boos mag zijn.

Het gaat erom hoe je ermee omgaat. Neem even afstand van de situatie en ga na waarom je boosheid ervaart, wat doet het met je en waarom doet het wat met je? Ligt de oorzaak bij het gedrag van je kind waar je boos om wordt, of ligt de oorzaak wellicht ergens anders?
Is er ergens anders iets gebeurd waar je je al niet fijn over voelt en is dit net de druppel voor vandaag? Of ligt er een ander gevoel schuil onder je boosheid? Denk hierbij aan onzekerheid, verdriet, gevoel van gebrek aan waardering, heb je het gevoel dat je niet gezien of gehoord wordt, misschien wil je wel gewoon rust aan je hoofd, loopt het niet lekker op je werk of juist iets heel anders?

Luister om de ander te begrijpen en daarna is het jouw beurt om begrepen te worden.

Wanneer je de oorzaak weet, weet je ook in welke hoek een oplossing kan liggen.

En daar naar handelen maar vergeet ook niet om nog in gesprek te gaan met je kind. Doe dit wel wanneer jij en je kind weer tot rust zijn gekomen. Luister eens naar wat zij te vertellen hebben, zonder al meteen een oordeel klaar te hebben. Vraag ook wat ze eigenlijk zouden willen. Luister om de ander te begrijpen en daarna is het jouw beurt om begrepen te worden. Geef dan ook rustig aan waarom jij boos werd en wat jij eigenlijk zou willen dat er zou gebeuren. Wie weet willen jullie wel hetzelfde maar werd het op een andere manier geuit. En zo niet, bekijk dan of jullie samen tot een oplossing kunnen komen.

Vaak is de lucht dan veel eerder geklaard dan wanneer je alles maar laat door sudderen en steeds een korter lontje krijgt.

Deze stappen neem je dus

  1. Luister eerst naar jezelf en naar de oorzaak van de boosheid,
  2. Luister dan naar de ander om de ander te begrijpen
  3. Vertel daarna zelf om begrepen te worden.
  4. Dan heb je een win-win-situatie want worden jullie beiden gehoord in jullie boosheid.
  5. Nu kunnen jullie samen een constructieve oplossing bedenken.

Bewust ouderschap coach

Door mijn jarenlange ervaring met het werken met kinderen, kwam ik er achter dat ik eigenlijk steeds vaker ouders aan het coachen ben in hoe zij met hun ouderschap bezig zijn.
Kinderen zijn onderdeel van een gezin en soms geeft het kind problemen maar ligt de oorzaak eigenlijk niet alleen bij het kind maar bij het gezin en hoe het daar loopt.

Ouders stoeien soms ook met hoe zij nu eigenlijk bezig zijn met vormgeven aan het ouderschap.
Het is heel normaal als je het even niet meer weet. Dat hoort bij het ouderschap.

Soms wil je als ouder gewoon even iemand waarmee je kunt bespreken over wat je doen; waar je tegen aanloopt en waar je eigenlijk behoefte aan hebt als ouder.

Niet altijd is er in je directe omgeving iemand waarmee je zoiets kunt bespreken.
Wellicht om je anders tegen het opvoeden van kinderen aankijkt of omdat je het idee hebt dat je elkaar niet helemaal begrijpt of gewoon omdat je dat liever met een buitenstaander doet.

Je loopt ergens tegenaan binnen je ouderschap en zou dolgraag verandering aanbrengen in je gezin maar je weet niet goed hoe je dat moet doen en waar je moet beginnen.
Je hebt al vriend(inn)en en/of websites geraadpleegd of boeken gelezen, maar het raakt het allemaal net niet.
Het is net even anders beschreven als dat jij het ervaart.

Je bent dus op zoek naar iets dat jou kan helpen.
Je wil immers dolgraag een gelukkig gezin waarin iedereen zich thuis en geliefd voelt.
Maar ook dat je zelf ook weer tot ontspanning komt en er weer rust in huis komt.
En dat is logisch, dat je dat graag zou willen!

“Geluk is niet iets kant-en-klaar. Het komt door je eigen acties.”
– Dalai Lama

De Dalai Lama zei het al eens geluk ontstaat doordat jezelf in actie komt. Dus wil jij graag in actie komen om weer meer geluk te ervaren?
Weet dat ik je kan helpen bij het invullen van je bewust ouderschap.

Want laten wel wel wezen wanneer je zoals jij bezig bent met het nadenken over je opvoeding. ben je bezig met bewust ouderschap.
Hoe fijn is dat als kind dat je ouders zou met je begaan zijn dat ze ook naar zichzelf durven kijken waarin ze mogen groeien!

E-book: In 7 stappen naar meer gezinsgeluk.
E-book: In 7 stappen naar meer gezinsgeluk.

 

E-book: “In 7 stappen naar meer gezinsgeluk.”

Als ouder wil je graag meer rust, harmonie en geluk ervaren in je gezin. Door middel van bewust ouderschap maak je dit mogelijk!

Van:
strubbelingen en gemopper, niet lekker in je vel zitten, vervelend gedrag, spanningen…
Naar:
lachende gezichten, ontspanning, duidelijkheid en structuur, gezinsgeluk, rust en harmonie

 

Wil jij ook rust, harmonie en gezinsgeluk?
Ik deel graag mijn stappen met je om dit te bereiken!
Download het gratis e-book “In 7 stappen naar meer gezinsgeluk”
Het staat vol tips en inzichten.

Bewust ouderschapscoach

Wanneer je als ouder bewust op zoek bent naar iemand die jou kan coachen in je rol als ouder, zoek dan niet langer en vraag een kennismakingsgesprek aan waarin we samen je probleem verkennen en bekijken hoe ik jou daarbij kan helpen.

Ik wil graag hulp bij het bewust ouderschap

Waarom is hechting zo belangrijk bij kinderen?

Knuffels zijn van grote waarde.

Tegenwoordig is er veel meer bekend over wat hechting met de ontwikkeling van kinderen doet. Wanneer er ergens een storing is in het proces kan dat gevolgen hebben op de latere ontwikkeling van een kind in hoe het met anderen omgaat. Maar hoe verloopt het hechtingsproces?

Onderzoekers hebben zich eerst gericht op hoe hechting in het dierenrijk tot stand komt. Iedereen kent wel het verhaal dat wanneer een dier uit een ei is gekropen dat het zich dan hecht aan het eerste levende wezen dat het ontmoet. Ze zien dit levende wezen als een moeder. Vanuit dit gegeven zijn onderzoekers verder gaan onderzoeken. Zo zijn ze er achter gekomen dat je verschillende fasen hebt waarin het hechtingsproces plaatsvindt.

Al tijdens de zwangerschap beginnen de voorlopers van het hechtingsproces. Wanneer een foetus zes maanden is, ontwikkelt het al vaardigheden die het begin vormen van het hechtingsproces. Denk hierbij aan dat het kind ervaart of een moeder angstig en het reageert op de stem van de moeder. Ook de gevoelens van de moeder ervaart het kind. Wanneer deze positief getint zijn richting de nog ongeboren baby heeft een bevorderende werking op het hechtingsproces.

Wanneer de baby is geboren gebruikt het allerlei signalen die er voor zorgen dat de ouders voor hem/haar zorgen. Wanneer een baby ongeveer 5 maanden oud is, ontwikkelt het een voorkeur voor de verzorgers die vertrouwd zijn voor de baby. Zo’n twee maanden later krijgt de baby steeds meer de voorkeur voor één persoon. Dit kan zowel de moeder als de vader zijn. Het is namelijk niet afhankelijk van wie het kind voedt. Het heeft meer te maken met bij wie het kind zich veilig voelt. Dat veilig voelen is belangrijk wanneer het zich bijvoorbeeld angstig of verdrietig voelt. Wil je zorgen dat het kind zich veilig bij je voelt, dan is het ook belangrijk dat je de angst of het verdriet van je kind serieus neemt en het troost.

Wanneer je baby in de leeftijd komt van een dreumes tot met peuter, is het in staat om even zonder de favoriete ouder te kunnen en vertrouwt het erop dat de ouder weer terugkomt of dat het zelf naar de ouder toe kan gaan. Als kleuter is je kind in staat om ook hechtingsrelaties aan te gaan met andere personen dan alleen de ouders. Door ervaringen in de verschillende hechtingsrelaties vormt de kleuter zich een beeld van hoe een relatie hoort te zijn.

Wanneer een hechtingsproces goed verloopt blijken deze kinderen sociaal vaardiger te zijn, weerbaarder en minder angstig en ook leergierig. Ze hebben zelfvertrouwen en durven vanwaaruit de wereld te verkennen.

Gelukkig kan een niet zo lekker verlopen hechtingsproces toch nog positief beïnvloed worden met behulp van goede begeleiding. Maar andersom kan ondanks een goede hechting er toch ook nog een verstoring plaats vinden. Het is dus belangrijk om te zorgen dat je altijd alert blijft op de hechting binnen je gezin.

Wanneer je gevoelig bent voor de wensen en behoeften van je kind, leert je kind dat je er voor hem of haar wilt zijn. Dit geeft een veilig gevoel. Dit betekent ook dat dit niet alleen de moeder hoeft te zijn. Ook de vader die gevoelig is voor de wensen en de behoeften van zijn kind bouwt een waardevolle relatie op met zijn kind. Moet dat op dezelfde manier als de moeder dat doet? Nee hoor, dat hoeft helemaal niet! De intentie van de ouder en het gevoel dat je je kind geeft zijn belangrijk. Een kind heeft liefde en verzorging nodig. Voor iedereen is het fijn als hij/zij zich veilig voelt. Want wanneer je je veilig voelt, kun je zelfvertrouwen opbouwen en jezelf ontwikkelen.

Moet ik dan de hele dag met mijn kind bezig zijn en op ieder geluidje reageren? Nee, dat hoeft echt niet. Maar zorg ervoor dat je er voor je kind bent als het je nodig heeft. Knuffel je kind zodat het zich geliefd voelt, maar kijk hierbij wel of je kind ook net zoveel van het knuffelen geniet als jij als ouder. Er zijn kinderen die knuffelen niet zo prettig vinden maar wel een andere vorm van genegenheid of aanwezigheid van de ouder waarderen. Wat ik tijdens het maken van Luisterkindafstemmingen regelmatig tegen kom is dat een kind gewoon wil voelen dat de ouders van hun kind houden. Dat het behoefte heeft om die warmte van de ouder te voelen. Om te ervaren dat zijn/haar ouders positieve gevoelens hebben voor het kind.

Ga ook met elkaar in gesprek en bespreek wat je fijn vindt en waar je behoefte aan hebt. Dit kun je ook met kinderen doen. Ook kinderen kunnen aangeven wat ze graag willen. Maar allemaal hebben ze de behoefte aan onvoorwaardelijke liefde van hun ouders. Ze willen die veilige thuishaven waar ze op kunnen bouwen. Of ze nu baby zijn of puber, altijd is er de behoefte om ergens je thuis te voelen en te mogen zijn wie je bent. Dat je je veilig voelt. Dat mensen aan je gehecht zijn en je aanwezigheid waarderen.

Moet je dan alles accepteren wat je kind doet en zegt? Nee hoor, liefde voor je kinderen hebben is ook grenzen aangeven. Hoe fijn is het als je weet waar je aan toe bent? Dus dat je weet wat geaccepteerd wordt en wat niet. Dat je weet wat jij mag verwachten van de ander en wat jij mag verwachten van de ander? Dat geeft duidelijkheid. En wanneer je kind weet dat het altijd bij je terecht kan, heb je als ouder een veilige thuishaven gecreëerd.

 

 

Nog meer lezen over hechting: