Wat als mijn kind spoken ziet?

Steeds vaker kom ik in mijn omgeving (zowel in de werksfeer als privé) kinderen tegen die meer zien of horen dan hun ouders. Soms is dat leuk, maar er zijn ook wel eens momenten dat dat helemaal niet leuk is en misschien zelfs wel wat beangstigend. Maar wat doe je dan als ouder?

Allereerst neem je kind serieus! Of jezelf nu wel of niet hetzelfde ervaart als je kind, laat je kind weten dat je hem of haar serieus neemt. Daarmee geef je je kind vertrouwen dat het ben jou als ouder ook hiervoor terecht kan. Wanneer je zelf ook iets ervaart is het al iets makkelijker omdat je de ervaring kunt delen.

Spookjes in de kamer

Er zijn diverse jonge kinderen die spreken over spookjes of geesten (al noemen ze die vaak niet zo) die ze vooral ’s nachts waarnemen. Vaak zijn het onbekenden, maar soms ook geesten van overledenen die ze hebben gekend. Sommige geesten proberen hen bang te maken of doen gek terwijl anderen gewoon door de kamer lopen. Na de kleuterleeftijd hoor je er nog weinig kinderen hierover. Dit kan zijn doordat er geen waarnemingen meer zijn of omdat ze geleerd hebben dat veel volwassenen het niet geloven.

De waarneming leidt vaak tot angstaanvallen, nachtelijke huilbuien en nachtmerries. Deze kinderen zijn dan ook bang om alleen te slapen of willen niet alleen in hun kamer zijn. Sommige kinderen hebben zowel overdag als ’s nachts plasongelukjes terwijl ze normaal wel zindelijk zijn.

Hoe kan je je kind hiermee helpen?

Het maakt niet uit wat je eigen overtuiging is rondom geesten. Belangrijk is dat je je kind de kans te geeft zich te uiten. Je kan het zelf belachelijk vinden of juist bang zijn, maar je kind heeft op het moment wanneer het spreekt over waarnemingen een begrijpende ouder nodig.
Laat je kind vertellen over wat het waarneemt op het moment dat het erover begint. Luister aandachtig zonder te oordelen. Laat het kind merken dat je het serieus neemt.
Wanneer je kind is uitgepraat en de bij behorende emoties heeft kunnen uiten, kun je vertellen wat je zelf gelooft dat er aan de hand is. Als je gelooft dat het een echte waarneming is, kan je je kind dit vertellen. Als je echter gelooft dat het niet echt is, kan je dit ook aan je kind vertellen. Dit stelt je kind gerust.

Mocht het zo zijn dat je gelooft dat het een echte waarneming is, dan kun je samen met je kind er iets aan doen waardoor je kind het gevoel en de ervaring krijgt dat het invloed uit kan oefenen.

Speciaal voor kinderen die last hebben van een spookje op hun kamer heb ik een prentenboek gemaakt.

‘Hoe tover ik een spookje van mijn kamer?’ is een handleiding in de vorm van een prentenboek. Ik help zo kinderen om die spookjes weg te toveren, zodat zij weer fijn kunnen gaan slapen.

 

Wat een cadeautje is het toch om extra gevoelige voelsprieten te hebben…

Onlangs mocht ik een herdenkingsbijeenkomst bijwonen waar familieleden van een tijdens WOII gesneuvelde vliegtuigbemanning bij elkaar waren. Ze kenden elkaar niet maar hadden allemaal de verbinding met elkaar dat ze een familielid verloren waren bij een vliegtuigcrash.

Net voordat we de ruimte betraden, keek ik even naar binnen en maakte ik een foto van drie stoelen. Voor veel mensen waarschijnlijk gewoon drie stoelen in een ruimte. Maar niet voor mij…

Ik merkte de energie van overleden dierbaren op. Gewoon een aantal opgewonden mannen die enthousiast waren over wat voor moois er te gebeuren stond. Hun familie zou elkaar leren kennen en net als zij onderling ook kunnen lachen. Ze zouden dezelfde verbondenheid ervaren als zij gedaan hebben 75 jaar geleden.
Genieten van het feit dat ze niet vergeten zijn en dat ze in de harten van deze mensen nog altijd voortleven. Zij hebben hun leven gegeven voor de vrijheid van miljoenen andere mensen en wat is dan een leven op zoveel miljoenen? Zij hadden het er voor over om hun leven te geven voor het groter geheel. Zij streefden voor vrijheid en vrede op de wereld.

Laten we dat koesteren. Laten we onze vrijheid en verbondenheid waarderen. Laten we er samen voor zorgen dat er nooit meer zoiets hoeft te gebeuren.

En ik? Ik ben dankbaar dat ik deze energie en deze woorden heb mogen ervaren. Dit zijn de momenten dat ik nog extra koester dat ik extra gevoelige voelsprieten heb.

Levensbrug

Afscheid nemen of verlies verwerken is een heftig iets.

Heb jij nog vragen aan een dierbaar persoon die is overleden?
Heb jij de wens om nog een keer met hem of haar te spreken?
Hoop jij misschien nog een teken van de overledene te krijgen?
Of voel je de aanwezigheid maar lukt het niet om in contact te komen?

Dan kan een Levensbrugafstemming je helpen.

Vooraf kun je niet inschatten hoe groot het verdriet zal zijn, hoe je de draad weer oppakt van je leven en vooral wat je bij blijft van de ander.
Maar ook wanneer iemand nog niet overleden is, maar in coma ligt of door ziekte niet meer met woorden kan communiceren of zich kan uiten, hoe fijn is het dan als je toch een mogelijkheid hebt om te horen wat deze dierbare te vertellen heeft.

Dit zijn de momenten waarop een Levensbrug afstemming je kan helpen. Een levensbrugafstemming kan hierbij een brug vormen tussen jouw dierbare en jou.

Een levensbrugafstemming kan aangevraagd worden voor mensen die:

  • Overleden zijn
  • Ongeboren kinderen (denk aan miskraam of abortus)
  • Doodgeboren kinderen
  • In coma liggen
  • Op de intensive Care liggen en niet meer zelfstandig kunnen praten
  • Een vorm van dementie, Alzheimer of Korsakov hebben
  • Zelfmoord hebben gepleegd

 

Een levensbrug is een speciale Luisterkind afstemming.
Levensbrug is er voor om het verhaal van de overleden persoon te horen en eventuele vragen beantwoord te krijgen.

Let op!
Een levensbrug afstemming is geen stervensbegeleiding. Bij een levensbrugafstemming wordt er gesproken met de persoon Er wordt geluisterd. Er worden vragen gesteld en deze informatie wordt gedeeld met de aanvrager van de levensbrugafstemming.

Wil je een Levensbrugafstemmming aanvragen?