Wat is nu echt belangrijk tijdens de periode dat de scholen dicht zijn i.v.m. Coronavirus (COVID-19)?

We leven nu in een vreemde situatie. We worden geadviseerd zoveel mogelijk thuis te werken. Het land is in een lockdown en de kinderen kunnen niet naar school maar moeten thuis online les gaan volgen. We weten nog uit de vorige intelligente lockdown dat dat soms best pittig kan zijn. Daarom vertel ik je nu graag wat nu echt belangrijk is tijdens de periode dat de scholen dicht zijn in deze Corona lockdown.

We moeten 1,5 m afstand van elkaar te bewaren. Je mag maar met twee personen boven de 12 jaar bij iemand op visite en maar twee per dag. Je moet zoveel mogelijk thuis werken en misschien doe je dat al vanaf maart dit jaar. Mijn man in ieder geval wel. En onze kinderen zijn ook voor de tweede keer in 2020 online lessen gaan volgen. En 2021 gaat gewoon verder waar we in 2020 zijn gestopt, namelijk thuis onderwijs zowel voor de basisschoolkinderen als de scholieren van de middelbare school. Dat kan soms best lastig zijn…
Allemaal vanwege een grote pandemie worden we dus allemaal in zekere zin beperkt in onze vrijheid. Vrijheid waar we juist altijd zoveel waarde aan hechten en waar men voor wil vechten. Er zijn niet voor niets zoveel protesten en iedereen heeft er zo zijn eigen ideeën over wat nu wel en niet goed is.

Maar hoe je het ook went of keert, al deze maatregelen doen een beroep op ieder individu.

We worden ons bewust van de risico’s of je nu wel of niet tot de risicogroepen behoort. Iedereen heeft in zijn omgeving wel iemand die dat wel doet. We willen natuurlijk niet dat iemand met een zwakke gezondheid geïnfecteerd raakt doordat jij de maatregelen in de wind hebt geslagen.

Daarnaast zitten we als gezin ook meer en dichter op elkaar dan dat we wellicht gewend zijn.

Kinderen kunnen niet naar school maar krijgen wel schoolwerk dat thuis gemaakt moet worden. Ouders die niet werkzaam zijn in de cruciale beroepen worden gevraagd zoveel mogelijk thuis te werken. Voor veel mensen kan dit een stressvolle periode zijn.
Lees hier verder om te weten hoe je het stressniveau in huis laag houdt.

Als ouders moeten nu multi-tasken.

Zelf zorgen dat ons werk vanuit thuis gedaan wordt, ondertussen moeten we onze kinderen zoveel mogelijk begeleiden bij hun schoolwerk en we zijn natuurlijk ook nog gewoon ouder.

Maar ook voor de kinderen is het een stressvolle periode.

Ouders werken thuis maar zijn niet altijd beschikbaar om hen te begeleiden bij het maken van het schoolwerk. Kinderen missen de routines van school en ook het sociale contact met klasgenootjes en leerkrachten.

Planning

Wellicht heb je als ouder de neiging om nu een hele strakke planning op te stellen voor je kinderen of zelfs je hele gezin. Je doet een beroep op je kinderen om vooral goed en rustig hun huiswerk te maken. Misschien heeft school de kinderen minder werk opgegeven dan dat ze normaal gesproken maken en ben je nog op zoek naar extra werk om de kinderen rustig te houden zodat jij ongestoord je werk kunt doen.
Al snel zul je merken dat dit in theorie veel mooier klinkt dan in de praktijk. Je zult nu wellicht kanten van je kind zien die je nog niet eerder mee hebt gemaakt. Andersom zal je kind je nu ook anders ervaren als je nu ook de rol van juf op je moet nemen.

Wanneer we doorgaan zoals we altijd doen zoals dit gegarandeerd wrijving opleveren.

Daarom is het belangrijk om rekening met elkaar te houden. Begrip voor elkaar op te brengen. Misschien heb je zelf vrees voor de pandemie en kijk je veel naar het nieuws en alle actualiteitenprogramma’s op de tv. Je kind krijgt deze informatie ook mee. Misschien uit het kind het niet zo maar is het in zichzelf wel bezig met de pandemie en de risico’s.

Gedragsproblemen

Besef je dan dat je grote kans hebt om de komende tijd steeds meer gedragsproblemen kunt zien ontstaan. Oorzaken zijn divers: angst, boosheid, frustratie of juist rebelgedrag. Dit is volstrekt normaal en juist ook te verwachten onder de omstandigheden zoals die nu zijn.

Om de veiligheid en liefde binnen een gezin te waarborgen is het zaak om goed naar je kinderen te kijken en waar hun behoeften liggen.

Zorg dat ze ook hun beweging kunnen krijgen en ook gewoon kind mogen zijn. Laat ze in de tuin spelen of ga wanneer iedereen gezond is even voor een wandeling naar buiten. Maar ook in huis kun je leuke dingen doen. Denk aan spelletjes spelen, creatief of culinair bezig zijn. Ga op wereldreis met Google Maps. Lees een boek, kijk films. Doe mee met een van de online challenges die ik gemaakt heb.

 

Zorg ervoor dat je het onaangename met het aangename combineert.

Houd balans en zorg ook dat jij zelf je momenten pakt om even iets voor jezelf te doen. Ook wij als volwassenen hebben dat nodig!

Kortom, kijk naar wat het best werkt voor jouw gezin. Blijf in verbinding met elkaar. Zodat we ook fijne herinneringen hebben aan deze periode en niet alleen de angstige en frustratiemomenten.

Het thuis blijven geeft je de kans om als gezin juist dichter bij elkaar te komen.

Praat eens met elkaar over wat iedereen bezig houdt, wat dromen zijn en waar iedereen behoefte aan heeft. Dit kan bijvoorbeeld door het spel schatgravers. Maar er zijn vast nog veel meer mooie spellen die je kunt spelen. Wellicht heb je iets aan onderstaande suggesties.

 

Wellicht loop je als ouder echt even vast en zie je het even niet meer zitten.

E-book: In 7 stappen naar meer gezinsgeluk.
E-book: In 7 stappen naar meer gezinsgeluk.

In het gratis e-book “In 7 stappen naar meer gezinsgeluk” deel ik graag mijn stappen met je om meer rust, harmonie en gezinsgeluk te bereiken.

Als ouder wil je graag meer rust, harmonie en geluk ervaren in je gezin.
Door middel van bewust ouderschap maak je dit mogelijk.
Wil jij van: strubbelingen en gemopper, niet lekker in je vel zitten, vervelend gedrag, spanningen…
…naar lachende gezichten, ontspanning, duidelijkheid en structuur, gezinsgeluk, rust en harmonie?
Download dan meteen dit ebook!

Hoe ga je om met twijfel en onzekerheid tijdens de opvoeding van je kind?

Soms valt het ook allemaal even niet mee. Dan vraag je je af of je alles wel goed doet en of je misschien toch niet moet luisteren naar wat die ene persoon tegen je gezegd had dat je moest doen. Ook al voelde dat niet helemaal dat het iets voor jou was.

Eigenlijk kun je daar heel kort over zijn, als iets niet goed voelt moet je je afvragen waarom je het zou moeten doen? Kan het wellicht ook anders? Kan het op een manier die goed voelt voor jou als ouder?

 

Obstakel in de opvoeding

Regelmatig komt het voor dat ouders en kinderen tegen een obstakel in de opvoeding aanlopen. Iedereen heeft er een mening over hoe je het op moet lossen of hoe je het probleem aan moet pakken.
“Als het er een van mij was geweest nou dan zou ik het wel weten!”, is helaas een ontzettende dooddoener voor de ouders en het kind in kwestie. Want het is niet jouw kind, en het is niet jouw gezin.

Ieder persoon is uniek

We vertonen verschillende gelijkenissen maar hoe je het ook went of keert, we zijn allemaal uniek. Dus wat voor de ene ouder en kind werkt hoeft helemaal niet voor de ander ook zo te werken. Neem nu mijn zoon en dochter, twee totaal verschillende persoontjes. Wat bij de een werkt, heeft bij de ander geen effect en omgekeerd.
Wanneer ze tijdens de peuterpuberteit in het verzet gingen en niet mee wilden, hoefde ik tegen mijn dochter maar te zeggen: “Dat is goed, dan ga ik wel alleen, Daag.”, dan wist mijn dochter niet hoe snel ze toch met mij mee wilde komen. Mijn zoon daarentegen zei gewoon vrolijk, “Ja, dat is goed. Houdoe!” en die liep een totaal andere richting op dan dat ik wilde.

Inmiddels zijn ze beide de peuterpuberteit uit en kun je het stukje peuter weghalen, maar ook nu zijn ze verschillend en hebben ze op aan aantal gebieden een andere aanpak nodig. Bijvoorbeeld bij de huiswerkmentaliteit. Voor de een geen probleem terwijl de ander heeft toch wel enige begeleiding van ons als ouders nodig om alles in goede banen te leiden.

Goed bedoelde adviezen

Wanneer je dan als ouder echt je helemaal vast wil houden aan alle adviezen en dergelijke die er te vinden zijn in je sociale omgeving of op de sociale media, word je gillend gek. Maar hoe doe ik dat dan? Nou als volgt:

Wanneer ik ergens tegen aan loop, ga ik voor mezelf even na voor wie het nu eigenlijk een probleem is. Is het een probleem voor ons allemaal als gezin of heb ik er vooral last van als moeder? Is het iets waar ik iets mee moet doen, of kan ik het op zijn beloop laten? Zien mijn kinderen het als een probleem? Wanneer doet het probleem het zich voor? Wat is hetgeen ik eigenlijk graag zou willen zien en is dat ook wat de ander graag zou willen? Zo ja, waarom lossen we het dan zo niet op? Zo nee, hoe komen we dan toch tot elkaar zodat er toch een oplossing komt? Of is dus juist iets waarbij ik als ouder mijn verantwoordelijkheid moet nemen en ben ik “baas” en moet mijn kind zich er maar naar schikken? En wil ik dat op die manier?

Praten

Allereerst helpt het om er in ieder geval met je partner over te praten of anders in ieder geval met iemand bij wie je weet dat je je verhaal kwijt kunt zonder dat er meteen adviezen gegeven worden. Praat eens hoe het door de ander ervaren wordt. Deel je zorg of je probleem. Bekijk dan samen wat je graag anders zou willen zien zodat je als ouders weet hoe je er samen in staat en dit ook zo naar je kinderen kunt uitdragen.

Bespreek met je kind op het niveau dat bij hem of haar past waar je tegen aan loopt en dat je dat graag zou willen oplossen.

Luisteren zonder oordeel

Luister eerst naar het verhaal van je kind, zonder te oordelen. Dat is ontzettend lastig in een aantal gevallen maar probeer het echt! Luister om je kind te willen begrijpen. Wanneer je luistert om te begrijpen, blijf je namelijk open staan voor het verhaal van je kind.
Wanneer je al je einddoel voor ogen houd, kan het gebeuren dat je alleen maar datgene hoort wat je wil horen en niet wat je kind je eigenlijk wil vertellen.
Hoe zou je kind het graag op willen lossen wanneer het kind het ook als een probleem ervaart dat jullie een strubbeling hebben in jullie onderlinge relatie. Bespreek dit met elkaar en probeer hierin ook duidelijk aan te geven waar jij tegen aanloopt en waarom je er tegen aan loopt.

De juiste toon

Wanneer je zegt, dat je zijn muziek vreselijke herrie vindt zal hij het zo maar niet zachter zetten. Lekker boeiend dat zijn ouders het vreselijke herrie vinden, dat is iets wat al generaties lang voorkomt dus waarom zou hij dan ineens de muziek zachter moeten zetten?
Wanneer je aangeeft dat je het fijn vindt dat hij een muziekkeuze heeft waar hij zo van kan genieten maar dat je zijn smaak niet deelt en er juist heel chagrijnig van wordt, dus dat je het fijn zou vinden als het volume wat lager kan zodat jij ook kan genieten van jouw persoonlijk muziekkeuze zodat jullie beiden lekker je ding kunnen doen, zal je eerder medewerking krijgen van je puber dan wanneer je zegt dat de muziek uit moet omdat jij het zegt.

En nee, dat is dan niet toegeven aan, dat is kijken hoe je er beide het best uit kunt komen. Een win-winsituatie.

Hulp vragen is geen schande

Verder is het ook nooit een schande om eens vrijblijvend om advies of hulp te vragen aan een persoon buiten je vertrouwde omgeving. Bijvoorbeeld een kindercoach of iemand anders waarbij jij denkt hulp/advies te kunnen krijgen. Zolang hetgeen wat je als advies krijgt maar goed voelt voor jou. Probeer het eens zou ik zeggen. Wie weet werkt het ook voor jou!

Sta achter hetgeen je zegt

Tenslotte nog wel het belangrijkst van allemaal, sta achter hetgeen je zegt of doet. Wanneer jij vindt dat iets wel of niet mag, straal dat dan ook uit! Dat zijn jouw waarden en normen en daar mag je rustig voor uitkomen, ook al verschilt dat wellicht met die van de buurman. Doe waarvan jij denkt dat het goed is in jullie situatie. Natuurlijk wel met inachtneming van de maatschappelijke opvoedingswaarden, dus geen verwaarlozing of mishandelingen. Dat sluit ik natuurlijk uit laten we daar wel duidelijk over zijn.

Tien opvoedingstips voor puberouders

Tijdens het maken van afstemmingen en andere contacten met pubers komen vaak dezelfde issues naar boven.
Vaak is een kleine verandering in de benadering van je puber al van grote waarde.
Pubers zijn druk bezig zich te ontwikkelen tot een volwassen persoon. Daar hoort ook bij dat je op ontdekkingsreis gaat naar wie ben ik en waar sta ik voor.

Maar ook wat vind ik van mijn ouders en van andere volwassenen in mijn omgeving? Wat vind ik van de waarden en normen die in mijn omgeving gelden?
Ook het verschillen van mening met je ouders en het hebben van conflicten hoort daarbij.

Hieronder tien opvoedingstips die er voor kunnen zorgen dat de onderlinge relatie tussen puber en ouder voor beide partijen prettig verloopt:

  1. Blijf communiceren.
  2. Houd zaken bespreekbaar.
  3. Geef je puber vertrouwen.
  4. Blijf geïnteresseerd in je puber en diens leefwereld.
  5. Verdiep je in de belevingswereld van je puber.
  6. Geef geen ellenlange preek maar houd het kort en bondig.
  7. Zeg wat je graag wil zien in plaats van wat je niet wil zien.
  8. Ga mee in de tijdsgeest van nu.
  9. Goed gedrag belonen heeft meer effect dan negatief gedrag straffen.
  10. Gebruik humor en relativeer.