De zomervakantie is hier aan het eind.
Maandag beginnen de scholen weer en ook hier in huis zijn de voorbereidingen daarvoor al getroffen.
Mijn kinderen zitten inmiddels op de voorgezet onderwijs en moeten maandag ook weer naar school. Maandagmiddag worden ze verwacht, althans we hebben nog niet gehoord dat dat anders zal zijn i.v.m. Covid-19.
De boeken zijn inmiddels in huis en gekaft, schriften gekocht en de tas wordt ook weer onder het stof vandaan getoverd. De laptop gaat ook weer mee en de fietsen zijn goed want daar hebben we tijdens de zomervakantie gewoon gebruik van gemaakt.
Maar ik merk wel dat het iets anders is dan andere jaren. Mijn oudste gaat nu naar VWO4 maar is een jonge leerling. Ze is nog geen 15 en vraagt zich af hoe het nu zal gaan in de bovenbouw, want tja, als je met heel de klas is een lokaal moet zitten lukt 1,5 m afstand houden niet.
En moeten ze dat nu wel of niet? Want er zijn nu toch zoveel geluiden dat er volop jongeren ziek worden? Ik merk dat ze zich niet zo zeer zorgen maakt of ze wel/niet ziek zou kunnen worden maar meer, hoe gaat de school nu alles regelen en wordt het weer veel onderwijs op afstand en dus vanuit huis of is het de bedoeling dat iedereen weer gewoon naar school komt? Het zijn vragen die ik niet voor haar kan beantwoorden omdat ik het ook niet weet zolang ik van school nog geen informatie heb gekregen.
De jongste gaat naar VWO2 en maakt zich er niet zo’n zorgen om. Hij is nog maar twaalf en kinderen t/m 12 hoeven onderling geen afstand te bewaren en hij heeft nog een paar vrienden in de klas die ook nog geen 13 of ouder zijn. Dus hij ziet het allemaal wel. Ja, je leest het goed hij heeft de echte instelling van een puber.
Zelf heb ik ook wel mijn vragen over hoe het allemaal zal gaan en wat er de komende weken allemaal op ons te wachten staat. Want je ziet om je heen gebeuren dat er twee kampen beginnen te ontstaan. De mensen die steeds meer angst krijgen door alle geluiden van de media en de regering en anderzijds de mensen die erg kritisch zijn over de geluiden van diezelfde media en regering.
Ik merk dat er steeds meer mensen het belangrijk vinden om te uiten in welk kamp ze zich bevinden en mensen gaan ook op sociale media steeds meer zich erover uiten. Soms schrik ik zelfs van uitingen van mensen die ik ken en hoe heftig zij zich uiten.
Het doet er niet toe wat ik zelf van alles rondom covid-19 vind, maar wat ik wel belangrijk vind is dat we wel respectvol naar elkaar blijven. Dus ga eens in gesprek met elkaar en probeer je in de ander te verplaatsen zonder er verder een oordeel over te hebben wat de ander vindt of zonder de ander te willen overtuigen van jouw mening. Laat elkaar in zijn waarde. Probeer een middenweg te vinden waar je beiden je in kunt vinden. Zorg dat je verbonden blijft in plaats van dat je steeds verder van elkaar komt te staan.
Respecteer het wanneer iemand zich prettiger voelt bij de 1,5m afstand. Houd dan ook afstand en ga dan niet juist binnen de ruimte staan omdat jij het onzin vindt. Dat mag, jij mag het onzin vinden, maar houdt ook rekening met je medemens.
En zo bespreek ik dat ook met mijn kinderen. Geef elkaar de ruimte en zorg dat jij het aangeeft als je je ergens niet prettig bij voelt. Maar doe het altijd met respect voor de ander. Dat geldt niet alleen met Covid-19. Dat geldt altijd. Geef het aan wanneer je ergens mee zit, dan kun je er over praten en samen zoeken maar een manier om er mee om te gaan.
En dat is denk ik nog wel het meest belangrijke van na een periode van vakantie weer naar school te gaan. Je moet weer in een ander ritme komen en je komt weer in een systeem waarin iedereen weer even zijn plekje moet (her)vinden. En ja, dan kan het zijn dat een leerkracht/docent niet zo fijn is als die van vorig jaar maar geef het tijd. Iedereen moet weer wennen aan elkaar.
Vergeet ook niet dat het vormen van een groep ieder jaar weer een proces is waar we doorheen gaan. Binnen het onderwijs is het model van Tuckman gangbaar om de verschillende fasen te beschrijven.
In het begin heb je de vormende fase waarin mensen in een groep een afwachtende, verkennende houding aannemen. We kijken even de kat uit de boom zegt maar. Daarna komt een fase aan die storming wordt genoemd. Dat is een face waarin een positie wordt ingenomen. En dit kan discussies opleveren. Vanuit de storming fase komt de groep in een fase waarin expliciete of impliciete regels worden vastgesteld binnen de groep. De norm wordt gesteld.
Van daaruit komt de performingfase en er ontstaat een gemeenschappelijk doel. De laatste fase is de fase van afscheid nemen en die zie je vaak in groep 8 en aan het eind van de middelbare school gebeuren. Dat is namelijk de afsluitende fase waarin het proces wordt afgesloten en de groep weer uiteen valt.
Ieder schooljaar ondergaat een groep dezelfde fasen. Ook al zijn de kinderen qua samenstelling hetzelfde. Er veranderen altijd kinderen in hun doen en laten en ook een nieuwe leerkracht of docent kan voor veranderingen zorgen.
Wanneer je dit weet, kun je dat ook in je achterhoofd houden wanneer je kind op de eerste dag thuis komt met verhalen die je wellicht niet verwacht had of juist wel maar anders had willen zien. Bespreek met je kind wat er fijn was en wat het aandeel van het kind hierin is geweest. Op die manier kun je je kind bewust maken van zijn/haar persoonlijke inbreng en het effect daarvan.
Besef ook dat jij zelf ook gelooft in nieuwe rondes nieuwe kansen. Soms klikt het het ene jaar wel met een docent en het andere jaar wat minder maar geef elkaar de ruimte om aan elkaar te wennen in een nieuwe situatie. En geef tijdig aan als je iets niet prettig vindt, maar vergeet niet om ook dat respectvol te doen, want wanneer je samen naar een oplossing wil komen, werkt dat beter dan wanneer je tegen elkaar begint.
Al met al, wens ik iedereen weer een mooi en vooral fijn schooljaar toe waarin hopelijk weer mooie dingen staan te gebeuren.