Vaak horen we elkaar wel praten maar wordt er niet echt geluisterd naar wat de ander eigenlijk probeert te vertellen.
Luister jij alleen naar datgene wat de ander letterlijk zegt of luister jij verder?
Luister jij naar wat de ander te vertellen heeft?
Gewoon zonder oordeel over wat hij of zij zegt?
Zonder dat je in gaat vullen wat hij/zij wel zal bedoelen?
Wanneer heb jij verder doorgevraagd wat iemand echt bedoeld?
Wanneer heb jij naar de ander geluisterd met de intentie de ander te begrijpen?
Ik vind het belangrijk dat wanneer je een gesprek voert dat je echt luistert naar wat de ander zegt.
Tijdens het schrijven van Luisterkindafstemmingen merk ik dat dit een thema is wat regelmatig terug komt.
Diverse kinderen geven aan dat ze graag gehoord en gezien willen worden.
Ook al zijn ze nog jong, ook zij hebben een stem die gehoord mag worden.
Want hoe fijn is het als een ander echt eens tijd voor jou vrij maakt om te luisteren naar wat je graag wil vertellen.
Naar jouw verhaal.
Laten we gehoor geven aan de wens van deze kinderen en laten we terug gaan naar de bedoeling van communiceren.
Laten we weer echt open en oprecht gaan luisteren naar elkaar.
Laten we weer verbinding maken met de ander.
Laten we elkaar weer gaan zien en horen.
Laten we een waardevolle verbinding maken met elkaar…
HSP informatie
In iedere klas zijn er kinderen met HSP, ook al merken leerkrachten dit niet altijd op.
Kinderen met HSP hebben een zeer gevoelig zenuwstelsel. Door dit zeer gevoelige zenuwstelsel nemen ze veel waar van de wereld om hen heen. Kleine details vallen hen op. Je zou het kunnen zeggen dat kinderen een filter hebben om een selectie te maken van welke informatie binnen komt wen welke informatie niet belangrijk is. Bij HSP-ers is dit filter anders van samenstelling. Dit betekent dat bij deze kinderen er dus minder wordt gefilterd voordat het bij hen binnenkomt.
Vergelijk het maar met een zeefje van de zandbak. Wanneer je daar zand in schept uit de zandbak en je gaat zeven, blijven er steentjes en stokjes in het zeefje liggen. Zo werkt het eigenlijk ook bij mensen. Alleen bij hooggevoelige kinderen komt het zand meteen helemaal binnen zonder dat het gezeefd is. Dat houdt in dat er dus veel meer informatie binnen komt dan bij een gemiddeld persoon. Je begrijpt dat dit meer tijd en energie vraagt om dit allemaal te verwerken.
Wanneer er voor een langere periode prikkels blijven binnenkomen, kun je overprikkeld raken. Dit kan ook gebeuren als er in een korte tijd juist heel veel prikkels binnenkomen. Je begrijpt dat overprikkeling dus het grootste probleem is voor hooggevoelige kinderen. Je zou dus kunnen zeggen dat zij als het ware gevoeligere antennes hebben. Deze zorgen er voor dat zij indrukken dieper en intenser opnemen dan niet minder gevoelige kinderen.
Wanneer hooggevoeligheid niet herkend wordt kan het gedrag van een hooggevoelig kind dat overprikkelt is, door de leerkracht als storend gedrag worden gezien. Deze leerlingen voelen zich op hun beurt niet serieus genomen of onrechtvaardig behandeld. Wellicht is het probleem dat er veel onduidelijkheid bestaat over de term hooggevoeligheid. Mensen denken soms dat het ‘iets van deze tijd is’ of dat je ’erin moet geloven’. Hieronder kun je meer lezen over wat het nu wel is en wat het doet met een kind.
In vakliteratuur kom je verschillende benamingen tegen voor hooggevoelige kinderen. De termen hooggevoelig, hoogsensitief, HSK (Hoog Sensitief Kind) en HSP ( Hoog Sensitieve Persoon) worden gebruikt. Diverse informatie over hoogsensitiviteit is in een gevoelsmatige of spirituele context geschreven, waardoor een praktische binding zijn met het onderwijs zeer klein lijkt te zijn. Je hoort dan ook vaak dat leerkrachten HSP associëren met zweverigheid of verlegen gedrag. Ze zijn van mening dat een kind er wel overheen groeit. Gelukkig zijn er ook andere leerkrachten die benieuwd zijn maar weten niet goed hoe ze deze kinderen kunnen herkennen.
In vrijwel iedere klas zitten één of meer hoogsensitieve kinderen. Vaak wordt aan andere stoornissen gedacht wanneer kinderen ander gedrag laten zien dan het gangbare. Er is door LiHSK onderzoek gedaan en daaruit blijkt dat er een kans van slechts 11 % is dat bij gedrag van een kind in de klas wordt gedacht aan hooggevoeligheid. Uit het onderzoek van Aron is gebleken dat 15-20% van de mensen deze eigenschap bezit. Het is iets dat met het karakter van een kind te maken heeft. Al onze karaktereigenschappen zijn aangeboren en dus zeer wezenlijke aspecten van ons gedrag. Ze zijn genetisch bepaald en over het algemeen vanaf onze geboorte aanwezig.
Het belangrijkste kenmerk is dat hooggevoelige kinderen voortdurend nadenken over alles wat ze waarnemen. Ze hebben een fijn onderscheidingsvermogen. Ze zijn intuïtief ingesteld en wanneer ze niet uitkijken, krijgen ze een overschot aan prikkels binnen. Ze zien sneller dan anderen wanneer er iets mis is, of mis dreigt te gaan. Ze zijn zorgvuldig en precies. Je kunt dus stellen dat ze alles wat hun systeem binnenkomt op een diep niveau verwerken.
Uit wetenschappelijke verklaringsmodellen van Aron blijkt dat mensen met een zeer actief ‘gedrag remmend systeem’ hooggevoelig zijn. Hun rechterhersenhelft van het denkende deel van de hersenen ( de frontale cortex) is extra krachtig en actief. Voor hoogsensitieve personen is de drang tot ” stoppen en checken” waarschijnlijk sterker, doordat ze in een situatie zo veel informatie te verwerken krijgen.
Als je dit weet, is het te begrijpen waarom hooggevoelige kinderen in de klas om een eigen benaderingsmethode kunnen vragen. De meeste kinderen willen namelijk meteen in actie komen, hooggevoelige kinderen hebben vaak wat meer tijd nodig. Zij wegen eerst vele mogelijkheden tegen elkaar af, voor zij met het werk kunnen starten.
Het is vanzelfsprekend dat ieder kind binnen het onderwijs benaderd wordt als een individu en kan leren op een manier die voor hem of haar het beste werkt. Kinderen mat HSP vormen daarbij geen uitzondering. Bovendien is het belangrijk om niet uitsluitend in hokjes te denken en dus geen uitzonderingen te maken wanneer dat niet nodig is.
Hooggevoeligheid is een aangeboren karaktertrek. Wanneer deze onderkent wordt door de leerkracht en het kind hoeft het geen problemen op te leveren, maar het vraagt wel aandacht. Wanneer leerkrachten zich bewust zijn van deze kinderen en er ook naar handelen, zal ook voor deze kinderen een beter pedagogisch klimaat ontstaan binnen de school.
Kinderen zijn heel goed in staat om aan te geven wat zij nodig hebben op school. Wat vooral belangrijk is dat zij zich veilig voelen in de klas en bij de leerkracht, rustig hun werk kunnen doen en duidelijkheid hebben over de taken die van hen verwacht worden. Wanneer er door leerkrachten een vermoeden van hooggevoeligheid bij kinderen bestaat, kunnen zij natuurlijk met het kind en/of de ouders in gesprek gaan. Een test om een idee te krijgen, is te vinden door op deze link te klikken.
Levensbrug
Afscheid nemen of verlies verwerken is een heftig iets.
Heb jij nog vragen aan een dierbaar persoon die is overleden?
Heb jij de wens om nog een keer met hem of haar te spreken?
Hoop jij misschien nog een teken van de overledene te krijgen?
Of voel je de aanwezigheid maar lukt het niet om in contact te komen?
Dan kan een Levensbrugafstemming je helpen.
Vooraf kun je niet inschatten hoe groot het verdriet zal zijn, hoe je de draad weer oppakt van je leven en vooral wat je bij blijft van de ander.
Maar ook wanneer iemand nog niet overleden is, maar in coma ligt of door ziekte niet meer met woorden kan communiceren of zich kan uiten, hoe fijn is het dan als je toch een mogelijkheid hebt om te horen wat deze dierbare te vertellen heeft.
Dit zijn de momenten waarop een Levensbrug afstemming je kan helpen. Een levensbrugafstemming kan hierbij een brug vormen tussen jouw dierbare en jou.
Een levensbrugafstemming kan aangevraagd worden voor mensen die:
- Overleden zijn
- Ongeboren kinderen (denk aan miskraam of abortus)
- Doodgeboren kinderen
- In coma liggen
- Op de intensive Care liggen en niet meer zelfstandig kunnen praten
- Een vorm van dementie, Alzheimer of Korsakov hebben
- Zelfmoord hebben gepleegd
Een levensbrug is een speciale Luisterkind afstemming.
Levensbrug is er voor om het verhaal van de overleden persoon te horen en eventuele vragen beantwoord te krijgen.
Let op!
Een levensbrug afstemming is geen stervensbegeleiding. Bij een levensbrugafstemming wordt er gesproken met de persoon Er wordt geluisterd. Er worden vragen gesteld en deze informatie wordt gedeeld met de aanvrager van de levensbrugafstemming.